საქართველოს სსრ კომუნისტური პარტიის პირველი მდივნები 1921-1938 წლებში.
First Secretaries of the Communist Party of Georgian SSR, 1921-1938.
მარცხნივ: სიმონ ჯუღელი (1888-1935) და მისი მეუღლე ნანა ჯუღელი-საბახტარაშვილი (1900-1938).
სიმონ ჯუღელი - რევოლუციონერი, საბჭოთა სახელმწიფო მოღვაწე, თბილისის საქალაქო საბჭოს თავმჯდომარე.
1935 წელს გარდაიცვალა საეჭვო ვითარებაში.
სიმონ ჯუღელი განსაკუთრებული პომპეზურობით დაკრძალეს მთაწმინდაზე. მისი ხსოვნის პატივსაცემად ზესტაფონს დაერქვა ჯუღელი. მოგვიანებით ის 1924 წლის აჯანყებულებთან კავშირში ამხილეს და მისი ცხედარი მთაწმინდიდან გადაასვენეს.
შენიშვნა: 1938 წელს დახვრიტეს სიმონ ჯუღელის მეუღლე ნინო საბახტარაშვილი, ნინოს მამა - ანტონი, ასევე ძმა - ვალერიანი.
მარჯვნივ: ესკიზი სიმონ ჯუღელის საფლავისა მთაწმინდაზე.
On the left: Simon Jugheli (1888-1935) and his wife Nana Jugheli-Sabakhtarashvili (1900-1938).
Simon Jugheli – Revolutionary, Soviet State figure, chairman of Tbilisi City Council.
He died in 1935 in uncertain circumstances.
Simon Jugheli was buried on Mtatsminda with special pomposioty. Zestaphoni was named Jugheli after him. Lately, he was linked with the rebels of 1924 and his body was dig out from Mtatsminda.
Note: in 1938 Simon Jugheli’s wife Nino Sabakhtarashvili, Nino’s father – Anton, also her brother – Valerian were shot.
On the right: sketch of Simon Jugheli’s grave on Mtatsminda.
Chairmen of the Executive Committee of Tbilisi City Council.
1924 წლის აგვისტოს აჯანყების შემდეგ სოფელ რუისში მცხოვრები მამაკაცები დააპატიმრეს. მათი ოჯახების წევრები კი დახვრიტეს; დახვრეტილების უდიდესი ნაწილი ფანიაშვილები იყვნენ.
After the revolt of August 1924 inhabitant of the village Ruisi Vano Phaniashvili was arrested together with the other men from the village. During his stay in prison his five children were shot in a day.
ზედა ფოტოზე: ვაჟა-ფშაველა მეგობრებისა და ოჯახის წევრების გარემოცვაში. ვაჟას-ფშაველას გვერდით ამოშლილია ვაჟას ვაჟი - ლევან რაზიკაშვილი (იხ. ქვედა ფოტო).
1917 წელს ლევან რაზიკაშვილი გაწევრიანდა საქართველოს სოციალ-ფედერალისტურ პარტიაში. საქართველოს გასაბჭოების შემდეგ თანაუგრძნობდა ხევსურეთში მოქმედ პარტიზანებს, რის გამოც 1922 წელს დააპატიმრეს და სიკვდილით დასაჯეს.
ლევან რაზიკაშვილი ზედა ფოტოდან წაშლილია.
1907 წელი, 9 სექტემბერი.
On the upper photo: Vazha-Pshavela in the circle of friends and family members. The son of Vazha-Pshavela - Levan Razikashvili is erased from the photo (See the bottom photo).
In 1917 Levan Razikashvili joined the Social-Federalist Party of Georgia. After the sovietization of Georgia, he supported the partisans acting in Khevsureti. This was the reason why he was arrested and sentenced to death in 1922.
September 9, 1907.
კონსტანტინე (კოტე) აფხაზი (1867-1923) – საზოგადო, პოლიტიკური და სამხედრო მოღვაწე.
1921-1923 წლებში ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი, საქართველოს დამოუკიდებლობის კომიტეტის წევრი და სამხედრო ცენტრის ხელმძღვანელი (1922-1923), ილია ჭავჭავაძის დისშვილი.
დახვრიტეს 1923 წელს.
Constantine (Kote) Abkhazi (1867-1923) - public, political and military figure.
One of the leaders of the National-Liberation Movement of 1921-1923, Member of the Independence Committee of Georgia and Head of the Military Center (1922-1923), the nephew of Ilia Chavchavadze.
He was shot in 1923.
გიორგი ხიმშიაშვილი (1892-1923) - გენერალი, თავადი, სამხედრო ოფიცერი.
1918-1921 წლებში მეთაურობდა საქართველოს სახალხო გვარდიის ცხენოსან დივიზიონს.
საქართველოს გასაბჭოების შემდეგ დაინიშნა წითელი არმიის ბრიგადის სასწავლო ბატალიონის მეთაურად, თუმცა მონაწილეობდა საბჭოთა რეჟიმის წინააღმდეგ იატაკქვეშა მოძრაობაში.
1923 წლის მაისში დააპატიმრეს და დახვრიტეს.
Giorgi Khimshiashvili (1892-1923) - General, Tavadi (Lord), Military Officer.
In 1918-1921 he headed the Georgian Division of the People's Guard of Georgia.
After the Sovietization of Georgia he was appointed as commander of the training battalion of the Red Army, but he participated in the Underground Movement against the Soviet regime.
He was arrested and shot in May 1923.
კონსტანტინე ჩოლოყაშვილი (1894-1922) - როტმისტრი, ქიზიყის მაზრის თავადაზნაურთა წინამძღოლი.
დახვრიტეს 1922 წელს.
მმაჩის ჩანაწერი კონსტანტინე ჩოლოყაშვილის დახვრეტის შესახებ.
Konstantine Cholokashvili (1894-1922) – Rittmeister, leader of Kiziki Uyezd nobility.
He was shot in 1922.
Recording acts of civil status about the execution of Konstantine Cholokashvili.
„არავითარი მენშევიკები!
ამხ. ჯუღაშვილი-სტალინი“.
საფოსტო ბარათის ადრესატი: „მენშევიკოვი“ („Меншевиков“).
რეზოლუცია: „ბარათი დაბრუნდეს, ადრესატი ვერ მოიძებნა“ („Вернуть за ненахождением адресата“).
ჟურნალი „ნიანგი“, 1923 წელი
“No Mensheviks!
Comrade Jughashvili-Stalin”
Postcard addressee: “Menshevikov” („Меншевиков“).
Resolution: “The card should be returned, the address was not found” („Вернуть за ненахождением адресата“).
Magazine “Niangi” (Crocodile), 1923
სისხლის სამართლის კოდექსის პირველი თავის პირველი კარის (კონტრრევოლუციონერული დანაშაული) 581-5814 მუხლები.
სსსრ მუშათა და გლეხთა მთავრობის კანონთა და განკარგულებათა კრებული, 1927 წელი.
ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის დადგენილებანი.
შენიშვნა: 58-ე მუხლის პირველი რედაქცია მიიღეს 1922 წელს, ყველაზე დიდი ცვლილებები შევიდა 1926 წელს, გააუქმეს 1961 წელს. ამ მუხლით კონტრრევოლუციური საქმიანობისთვის უამრავი ადამიანი დააპატიმრეს, გადაასახლეს და დახვრიტეს.
Article 581-5814 of the First Book of First Chapter (counterrevolutionary crime) of Criminal Code
Collection of Laws and Orders of USSR workers and peasants government, 1927
Resolutions of the Central Executive Committee.
Note: first edition of article 58 was adopted in 1922. Most of the changes were made in 1962, it was abolished in 1961. According to this article lot of people were arrested, exiled and shot for the counterrevolutionary activities.
„ბანდიტების საქართველოში მომხდარ გამოსვლის ლიკვიდაციისათვის დაარსდეს სახკომსაბჭოსთან განსაკუთრებული სამეული“.
სახკომსაბჭოს სხდომის ოქმი N30.
1924 წელი, 17 სექტემბერი.
“For the liquidation of the protest of the bandits Triumvirate was established at the People’s Council of Commissars”.
Minute # 30 of the People’s Council of Commissars.
17 September, 1924.
პატრიარქი ამბროსი (ხელაია) (1861-1927) - სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი და მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსი 1921-1927 წლებში.
1922 წელს მან ცნობილი მიმართვა გაუგზავნა გენუის მსოფლიო სამშვიდობო კონფერენციას, რის გამოც 1922-24 წლებში დაპატიმრებული იყო.
Patriarch Ambrosius (Khelaia) (1861-1927) - Catholicos-Patriarch of All Georgia and Archbishop of Mtskheta-Tbilisi in 1921-1927.
In 1922 he sent a famous appeal to the Genoa World Peace Conference and because of this action he was arrested during 1922-24.
ძმები კარბელაშვილები - ქართული გალობისა და სიმღერის დიდი მოამაგეები. მარცხნიდან: დეკანოზი პოლიევქტოსი (1936), დეკანოზი ვასილი (შემდგომში ეპისკოპოსი სტეფანე) (1936), მღვდელი პეტრე (1924) და დეკანოზი ანდრია (1924).
შენიშვნა: 1937 წელს დახვრიტეს ვასილ კარბელაშვილის ვაჟი - შალვა, ხოლო 1938 წელს - პოლიევქტოს კარბელაშვილის ვაჟი - დავითი.
Brothers Karbelashvili – Great tutelary of Georgian chant and song. From the left: Archpriest Polievktos (1936), Archpriest Vasili (later Bishop Stephan) (1936), Priest Petre (1924) and Archpriest Andria (1924).
Note: In 1937 Vasil Karbelashvili’s son Shalva, and in 1938 Polievktos Karbelashvili’s son - David were shot.
რეპრესირებული სასულიერო პირები: მიტროპოლიტი ნაზარი ლეჟავა, მღვდელი სიმონ მჭედლიძე, დეკანოზი გერმანე ჯაჯანიძე, პროტოდიაკონი ბესარიონ კუხიანიძე, დეკანოზი იეროთეოზ ნიკოლაძე.
1995 წელს საქართველოს ეკლესიამ ხუთივე სასულიერო პირი წმინდანად შერაცხა.
Repressed clergymen: Metropolitan Nazari Lezhava, the priest Simon Mchedlidze, Archpriest Germane Jajanidze, Protodeacon Besarion Kukhianidze, Archpriest Ieroteoz Nikoladze
In 1995 all five clergymen were canonized by the Georgian Orthodox Church as Saints.
„სვანეთში ბანდების გამოსვლები ლიკვიდირებულ იქნას ყველაზე დაუნდობელი საშუალებებით“.
ამონაწერი საქართველოს კომუნისტური პარტიის პლენუმის, პოლიტბიუროს, ორგბიუროს სხდომის ოქმიდან N23, გრიფით „სრულიად საიდუმლოდ“.
1924 წელი, 16 მარტი.
"The gangs' speeches in Svaneti will be liquidated by the most ruthless means".
Extract from the Plenum of the Communist Party of Georgia, Politbureau, and from the record of the Orgbureau meeting N23 "Completely Secretly".
March 16, 1924.
ნესტორ გარდაფხაძე (1867-1924) – გენერალი, მსახურობდა სამხედრო სამინისტროში.
1918 წელს მონაწილეობდა სომხეთ-საქართველოს ომში, 1921 წლის თებერვალში იბრძოდა ტაბახმელაში, 1921 წელს იყო სვანეთში დაწყებული ანტისაბჭოთა აჯანყების მეთაური, მონაწილეობდა 1924 წლის აჯანყებაშიც.
დახვრიტეს 1924 წელს.
Nestor Gardapkhadze (1867-1924) - General, served in the Military Ministry
In 1918 he participated in the Armenian-Georgian war, fought in Tabakhmela in February 1921, the commander of the anti-Soviet rebellion in Svaneti in 1921, also participated in the revolt of 1924.
Was Shot in 1924.
დიმიტრი (გ.1924) და მარო თარხნიშვილები (1891-1969).
დიმიტრი თარხნიშვილი იყო ცნობილი ქართველი მომღერლის - მარო თარხნიშვილის მეუღლე. ის აღნიშნულია 1924 წლის 1 სექტემბერს დახვრეტილთა სიაში. მის დახვრეტასთან დაკავშირებული სხვა გარემოებები ცნობილი არ არის.
Dimitri (died in 1924) and Maro Tarkhnishvili (1891-1969).
Dimitri Tarkhnishvili was the husband of famous Georgian singer - Maro Tarkhnishvili. He is mentioned in the list of the victims (September 1, 1924). Other circumstances related to his execution are not clear.
1924 წლის 27 სექტემბერს გამოცემული ერთ-ერთი ფრანგული გაზეთი იუწყება ნოე ხომერიკის, ბენია ჩხიკვიშვილისა და ვალიკო ჯუღელის დახვრეტის შესახებ.
One of the French newspapers published on September 27, 1924 announced that Noe Khomeriki, Benia Chkhikvishvili and Valiko Jugheli were shot.
ილია ყრუაშვილი (1937-1943) ინჟინერ-მშენებელი, საავტომობილო გზები გაიყვანა რაჭის მიუვალ ადგილებში.
გადაასახლეს 1937 წელს, გარდაიცვალა გადასახლებაში.
Ilia Kruashvili (1937-1943) – enegineer-constructor, he had constructed roads in Racha unapproachable places.
He was exiled in 1937, died in exile.
შალვა კიღურაძე და მისი მეუღლე ბარბარე ანდრიასოვა.
შალვა კიღურაძე (1898-1937) - ინჟინერი, ეკონომისტი, წყალსადენ „ნატახტარმშენის“ უფროსი, „ინჟმშენის“ მმართველი. დახვრიტეს 1937 წელს.
ბარბარე ანდრიასოვა (1911-2015) - არქიტექტორი, გადაასახლეს 1938 წელს.
Shalva Kighuradze and his wife Barbara Andriasova.
Shalva Kighuradze (1898-1937) – An Engineer, an Economist, head of water supply company- "Natakhtarmsheni", manager of "Inzhmsheni". He was shot in 1937.
Barbara Andriasova (1911-2015) - An Architect, was exiled in 1938.
თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დოცენტი ლეო ნაკაშიძე (1901-1937) (შუაში) საქართველოს სსრ პედაგოგების კურსზე ავიამოდელების ინსტრუქტორების მოსამზადებლად.
დახვრიტეს 1937 წელს.
Assistant Professor of Tbilisi State University Leo Nakashidze (1901-1937) (in the middle) at the course of Georgian SSR teachers for preparing the instructors of aviamodels .
He was shot in 1937.
სხედან მარცხნიდან მეორე და მესამე: ვასილი ჩიტაძე და მისი მეუღლე ქსენია სადრაძე ზესტაფონის ფეროს თანამშრომლებს შორის.
ზესტაფონი, ფერო, 1934 წელი.
ვასილი ჩიტაძე (1901-1937) - ფეროშენადნობთა ქარხნის სადნობი საამქროს უფროსი; საქართველოს თანამედროვე ელექტრომეტალურგიის წარმოების ერთ-ერთ დუძემდებელი; ჭიათურის მაღალხარისხოვანი მანგანუმის გამოყენებით შემუშავებული ფეროშენადნობის უნიკალური რეცეპტის ავტორი. მან შესწორება შეიტანა „სიმენსის“ მიერ დაპროექტებული ელექტროღუმელების მუშაობაში, მოაწყო მაცივარი ლითონის გამოსაშვებ ხვრელებზე, რითაც მნიშვნელოვნად გააუმჯობესა ფეროშენადნობთა მიღების ტექნოლოგია.
დახვრიტეს 1937 წელს.
Sitting second and third from the left: Vasili Chitadze and his wife Ksenia Sadradze among the employees of Zestaphoni Ferroalloys Factory.
Zestafoni, Ferro, 1934.
Vasil Chitadze (1901-1937) - Head of the Ferroalloys Factory Workshop, one of the founders of the modern eletromechanical production of Georgia.
He was shot in 1937.
ვლადიმერ ჯიქია და მისი მეუღლე თინათინ სვანიძე.
ვლადიმერ ჯიქია (1893-1937) - 1913 წლიდან რსდპმ-ის წევრი, საქართველოს სამხედრო-საზღვაო საქმეთა კომისარი. აქტიურ მოღვაწეობას ეწეოდა ჰიდროენერგეტიკის დარგში, ააშენა რიონჰესი.
გადმოცემის თანახმად, ვლადიმერ ჯიქიას ოჯახში იყვნენ შეკრებილები: სანდრო ახმეტელი, ტიციან ტაბიძე, პაოლო იაშვილი, კონსტანტინე გამსახურდია, გიორგი (ზოზო) ნანეიშვილი და გიორგი ელიავა. აივანზე გასულ სტუმრებს მოპირდაპირე სახლის აივანზე გამოსულ ბერიასთან უსიამოვნო შელაპარაკება მოუვიდათ. მოგვიანებით, ვლადიმერ ჯიქიას სახლში მყოფი ყველა მამაკაცი (კონსტანტინე გამსახურდიას გარდა) დახვრიტეს, ხოლო თინათინ სვანიძე გადაასახლეს.
Vladimir Jikia and his wife Tinatin Svanidze.
Vladimir Jikia (1893-1937) – Since 1913 the member of the RSDPM, Commissar of Military Command of Georgia.
He actively worked in hydropower sector and built Rioni HPP.
The most famous ended with the controversy with Lavrenti Beria: Sandro Akhmeteli, Titsian Tabidze, Paolo Iashvili, Konstantine Gamsakhurdia, Giorgi (Zozo) Naneishvili and Giorgi Eliava were gathered in the family of Vladimer Jikia. The guests on the balcony had an unpleasant argument with Beria, who was on the balcony of the opposite house. Later, all men (except Konstantine Gamsakhurdia), gathered in Vladimer Jikia’s house were shot, Tinatin Svanidze was exiled.
მარიამ რაზმაძე და შალვა ცინცაძე.
შალვა ცინცაძე (1900-1937) - ქიმიკოსი და აგროქიმიკოსი, ქიმიის მეცნიერებათა დოქტორი. „ცინცაძის რეაქტივს“ დღესაც ფართოდ იყენებენ არა მარტო ქიმიის, არამედ მედიცინის, ბიოლოგიის, ფიზიოლოგიის და მთელი რიგი სხვა დარგების პრაქტიკაში.
1937 წელს შალვა ცინცაძე დახვრიტეს, ამავე წელს დაიჭირეს და 8 წლით გადაასახლეს შალვა ცინცაძის მეუღლე მარიამ რაზმაძე.
Mariam Razmadze and Shalva Tsintsadze.
Shalva Tsintsadze (1900-1937) - Chemist and Agrochemist, Doctor of Chemistry.
"Tsintsadze’s Reactive" is prepared by all worldwide known firms of Chemical Reactions.
Shalva Tsintsadze was shot in 1937. At the same year, his wife – Mariam Razmadze was arrested and exiled for 8 years.
ვიქტორ გვარამია და მისი მეუღლე ტერეზა სახოკია.
ვიქტორ გვარამია (1899-1937) - ეკონომისტი, საქართველოს მიწათმოქმედების კომისრის მოადგილე.
ტერეზა სახოკია (1902-1988) - ექიმი, მეუღლის დაპატიმრების შემდეგ გადაასახლეს.
Viktor Gvaramia and his wife Tereza Sakhokia.
Victor Gvaramia (1899-1937) - Economist, deputy commissioner of agriculture of Georgia.
Tereza Sakhokia (1902-1988) - a doctor, she was exiled after the exile of her husband.
სევერიან ჭოღოშვილი - ექიმი; საქართველოში მეაბრეშუმეობის დამაარსებელი; აკაკი წერეთლის პირადი ექიმი; ნახევარი საუკუნის მანძილზე წითელი ჯვრის საზოგადოების თავმჯდომარე.
1937 წელს დააპატიმრეს სიძესთან - ლადიკო ნიჟარაძესთან - ერთად; ციხეში წამებისას დაბრმავდა, ინსულტი მიიღო და ნახევრად ცოცხალი დააბრუნეს შინ. მცირე ხანში მეორე სისხლჩაქცევით გარდაიცვალა.
ვლადიმერ ნიჟარაძე. აგრონომი, მუშაობდა საქართველოს აბრეშუმის ტრესტში; დაიჭირეს 1933 წელს.
დახვრიტეს 1937 წელს.
Severian Choghoshvili - doctor; Founder of the sericulture in Georgia; Chief Doctor of Chiatura Uyezd; Personal doctor of Akaki Tsereteli; During half a century the Chairman of the Red Cross Society.
In 1937 he was arrested together with his brother-in-law - Ladiko Nizharadze; he was blinded during the torture in prison, got a stroke and was returned home half-alive. Shortly he died because of another hemorrhage.
Vladimer Nizharadze.
Agronomist, worked in the Silk trust of Georgia; was arrested in 1933.
He was shot in 1937.
გიორგი (ზოზო) ნანეიშვილი (1894-1937) - იურისტი, ისმენდა ლექციებს ფრაიბურგის, ბერლინის, პარიზის უნივერსიტეტებში. 1926 წელს საქართველოში დაბრუნდა და თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში დაიწყო მუშაობა. 1930 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია. 1931 წლიდან იყო სამოქალაქო საქმის კათედრის გამგე.
დახვრიტეს 1937 წელს.
Giorgi (Zozo) Naneishvili (1894-1937) – a lawyer, listened to lectures at Freiburg, Berlin and Paris Universities. In 1926 he returned to Georgia and started working at Tbilisi State University. In 1930 he maintained a thesis for a doctor’s degree. Since 1931 was the head of the Civil Department.
He was shot in 1937.
შუაში: ნინო ყარალაშვილი (1895-1937) - პატრიარქ კალისტრატეს (ცინცაძე) ქალიშვილი. მარცხნივ - მიხეილ ყარალაშვილი, მარჯვნივ - იურა ყარალაშვილი, ნინო ყარალაშვილის შვილები.
ნინო ყარალაშვილი მსახურობდა თბილისის ბაქტერიოლოგიურ ინსტიტუტში გიორგი ელიავას მდივან-სტენოგრაფისტად. გიორგი ელიავასა და მისი ოჯახის წევრების დაჭერის შემდეგ დააპატიმრეს ნინო ყარალაშვილიც (1937 წლის 5 აპრილს). ამ დღიდან მის შესახებ არავითარი ინფორმაცია არ არსებობდა. რეაბილიტაციის საბუთში აღნიშნულია, რომ ნინო გარდაიცვალა 1939 წლის 14 ნოემბერს. გარდაცვალების ადგილი უცნობია.
შენიშვნა: თავად კალისტრატე ცინცაძეც დაპატიმრებული იყო 1924 წელს საეკლესიო განძის საკითხებთან დაკავშირებით.
In the middle: Nino Karalashvili (1895-1937) – daughter of Patriarch Kalistrate (Tsintsadze)
On the left - Mikheil Karalashvili, on the right - Iura Karalashvili, children of Nino Karalashvili.
Nino Karalashvili served as Giorgi Eliava's secretary-stenographer at Tbilisi Bacteriological Institute. Nino Karalashvili was detained after the arrest of Giorgi Eliava and his family members (April 5, 1937). Since this day there was no information about her. The rehabilitation document states that Nino died on November 14, 1939. The place of death is unknown.
გიორგი ელიავა (1892-1937) – მეცნიერი, მიკრობიოლოგი, ბაქტერიოლოგი. 1923 წელს მისი ინიციატივით დაარსდა თბილისის ბაქტერიოლოგიური ინსტიტუტი; 1934 წელს მისი თაოსნობით გაიხსნა შავი ჭირის საწინააღმდეგო სადგური; 1936 წელს გიორგი ელიავამ დააარსა ბაქტერიოფაგის საკავშირო სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტი.
დახვრიტეს 1937 წელს.
შენიშვნა: გიორგი ელიავას ცოლი, ამელია ელიავა, ციხეში გაურკვეველ ვითარებაში გარდაიცვალა 1938 წელს, ქალიშვილი განნა კი შუა აზიაში გადაასახლეს.
Giorgi Eliava (1892-1937) - scientist, microbiologist, bacteriologist.
In 1923 on his initiative the Tbilisi Bacteriological Institute was established; In 1934 under his command a Black Plague Station was opened; in 1936 Giorgi Eliava founded the Bacteriophage Union Scientific Research Institute.
Was shot in 1937.
Note: Giorgi Eliava's wife, Amelia Eliava, died in unclear circumstances in 1938, and her daughter Ganna was exiled in Central Asia.
ლევან ლეონიძე (1893-1937) და მისი მეუღლე მარია ჰოფმანი.
ლევან ლეონიძე - პოეტ გოგლა ლეონიძის ძმა; ექიმი-ვეტერინარი. 1925 წელს სამეცნიერო მივლინებით გაემგზავრა გერმანიაში, ქალაქ კილში, სადაც 1927 წელს დააარსა სპეციალური ბაქტერიოლოგიური ლაბორატორია. 1929 წელს დაბრუნდა საქართველოში და ექსპერიმენტული ვეტერინარიის სახელმწიფო ინსტიტუტის დირექტორი გახდა. 1932 წელს იყო საქართველოს ზოოტექნიკურ-სავეტერინარო ინსტიტუტის დაარსების ერთ-ერთი ინიციატორი.
თავდაპირველად, 1934 წელს, მცირე ხნით დააპატიმრეს და მალე გამოუშვეს. შემდეგ კი 1937 წელს დაიჭირეს და დახვრიტეს.
Levan Leonidze (1893-1937) and his wife Maria Hoffman.
Levan Leonidze - brother of poet Gogla Leonidze. He was Veterinary doctor. In 1925, he traveled to Kiel, Germany for a scientific trip. In 1927, Leon Leonidze founded a special bacteriological laboratory in Kiel. In 1929 he returned to Georgia and was appointed as a Director of the Institute of Experimental Veterinary Medicine. In 1932 he was one of the initiators of the establishment of the Zootech-Veterinary Institute of Georgia.
Initially, in 1934 he was arrested for a short time and shortly was released. Then in 1937 he was arrested and shot.
კირა ანდრონიკაშვილი (1908-1960) - მსახიობი, ნატო ვაჩნაძის და, ცნობილი რუსი მწერლის - ბორის პილნიაკის მეუღლე.
მონაწილეობდა ფილმებში: „ელისო“, „სამი სიცოცხლე“, „ტარიელ მკლავაძის საქმე“ და სხვა. 1937 წელს ჯერ მისი მეუღლე - ბორის პილნიაკი დაიჭირეს, ხოლო შემდეგ - თავად კირა ანდრონიკაშვილი. ბორის პილნიაკი დახვრიტეს, ხოლო კირა ანდრონიკაშვილი გადაასახლეს შუა აზიაში. გადასახლებიდან დაბრუნების შემდეგ მსახიობი კვლავ გადაიღეს რამდენიმე ფილმში.
Kira Andronikashvili (1908-1960) – Actress, Nato Vachnadze’s sister, wife of a famous Russian writer Boris Polniak.
She participated in the films “Eliso”, "Three Lives", “Tariel Mklavadze’s Affiar”, etc. In 1937, her husband Boris Pilniak was arrested first, and then Kira Andronikashvili herself. Boris Pilniak was shot and Kira Andronikashvili was exiled to Central Asia. After returning from the exile, the actress was filmed in several films again.
ივანე აბაშიძე (1896-1937) - მსახიობი; მსახიობ დოდო აბაშიძის მამა.
1924-35 წლებში მუშაობდა რუსთაველის თეატრში. 1924 წელს მონაწილეობა მიიღო აგვისტოს ცნობილ მოვლენებში, რისთვისაც დაპატიმრებული იყო. სანდრო ახმეტელის დაჭერის შემდეგ, მცირე ხანში ივანე აბაშიძეც დააპატიმრეს.
დახვრიტეს 1937 წელს.
Ivane Abashidze (1896-1937) – artist; father of artist Dodo Abashidze.
in 1924-35 he acted in Rustaveli Theater. In 1924 he participated in August events, that’s why he was arrested. After the imprisonment of Sandro Akhmeteli, shortly Ivane Abashidze was arrested too.
He was shot in 1937.
სანდრო ახმეტელი (1886-1937) - რეჟისორი, თანამედროვე ქართული თეატრის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.
სანდრო ახმეტელის დევნა ლავრენტი ბერიას უშუალო ხელმძღვანელობით ათი წელი გრძელდებოდა. 1936 წელს დააპატიმრეს და 1937 წელს დახვრიტეს.
რეპრესიები შეეხო სანდრო ახმეტელის მეუღლეს, თამარ წულუკიძეს, ის 10 წლით გადაასახლეს, ასევე მის სამივე ძმას: დავით ახმეტელი დახვრიტეს 1937 წელს; სანდრო ახმეტელის დაპატიმრების შემდეგ გულის შეტევით გარდაიცვალა ილია ახმეტელი, ხოლო 1942 წელს დააპატიმრეს და გადაასახლეს გიორგი ახმეტელი.
Sandro Akhmeteli (1886-1937) – Director, one of the founders of the modern Georgian Theatre.
Sandro Akhmeteli’s persecution, led directly by Lavrenti Beria, was prolonged for ten years.
Sandro Akhmeteli was arrested in 1936 and was shot in 1937. His wife Tamar Tslukidze and all three brothers of Sandro Akhmeteli were the victims of repressions: Tamar Tsulukidze was exiled for 10 years; Davit Akhmeteli, was shot in 1937; after the arrest of Sandro Akhmeteli, Ilia Akhmeteli died because of the heart attack and Giorgi Akhmeteli was arrested and exiled in 1942.
ელენე ახვლედიანი და პეტრე ოცხელი.
კადრი ფილმიდან „კოტე მარჯანიშვილი“.
ქუთაისი, 1930 წელი.
პეტრე ოცხელი (1907-1937) - თეატრის მხატვარი; 1927-28 წლებში თბილისის სამხატვრო აკადემიაში სწავლობდა; 1928 წელს კოტე მარჯანიშვილმა იგი ქუთაისის ქართული დრამის სახელმწიფო თეატრში მიიწვია.
1937 წელს პეტრე ოცხელი დახვრიტეს.
Elene Akvlediani and Petre Otskheli.
From the film “Kote Marjanishvili”.
Kutaisi, 1930.
Petre Otskheli (1907-1937) – Theatre artist; in 1927-28 he studied in Tbilisi Art Academy; in 1928 Kote Marjanishvili invited him to Kutaisi Georgian Drama State Theare.
In 1937 Petre Otskheli was shot.
მარცხნიდან: დიმიტრი შევარდნაძე, მიხეილ ჭიაურელი, ქეთევან მაღალაშვილი და ლადო გუდიაშვილი.
დიმიტრი შევარდნაძე (1885-1937) - ფერმწერი, თეატრისა და კინოს მხატვარი, საზოგადო მოღვაწე.
1937 წელს ლავრენტი ბერიას გადაწყვეტილებით მეტეხის ტაძარი უნდა დაენგრიათ და მის ადგილას შოთა რუსთაველის ძეგლი დაედგათ. გადაწყვეტილებას წინ აღუდგა ქართველების გარკვეული ნაწილი, მათ შორის მიხეილ ჯავახიშვილი, სანდრო ახმეტელი და დიმიტრი შევარდნაძე.
დიმიტრი შევარდნაძე დააპატიმრეს, ხოლო „არასამუზეუმო ექსპონატებად“ მიჩნეული ნივთები მუზეუმის ეზოში საჯაროდ დაწვეს.
დიმიტრი შევარდნაძე დახვრიტეს 1937 წელს.
ფოტო: 1920-1921 წლები
From the left: Dimitri Shevardnadze, Mikheil Chiaureli, Ketevan Maghalashvili and Lado Gudiashvili.
Dimitri Shevardnadze (1885-1937) – artist, theater and film artist, public figure
By the decision of Lavrenti Beria, in 1937 Metekhi Cathedral should be destroyed and the monument of Shota Rustaveli erected instead. A certain part of the Georgians, including Mikheil Javakhishvili, Sandro Akhmeteli and Dimitri Shevardnadze protested his decision.
Dimitri Shevardnadze was arrested and the items considered as “non-museum exponats” were publicly burned in the museum yard.
Dimitri Shevardnadze was shot in 1937.
Photo: 1920-1921.
ევგენი მიქელაძე (1903-1937) - ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე; 1931-1937 წლებში თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრის დირიჟორი, 1937 წელს სამხატვრო ხელმძღვანელი; 1933-37 წლებში ხელმძღვანელობდა თავის მიერვე დაარსებულ საქართველოს სიმფონიურ ორკესტრს; 1937 წელს ევგენი მიქელაძე დააპატიმრეს. ამავე წელს დახვრიტეს.
ქეთევან ორახელაშვილი - ევგენი მიქელაძის მეუღლე, მამია ორახელაშვილის ქალიშვილი, 1937 წელს 5 წლით გადაასახლეს.
Evgeni Mikeladze (1903-1937) – honored artist; In 1931-1937 he was the conductor of Tbilisi Opera and Ballet Theatre, in 1937 – artistic director.
In 1933-37 he led the Georgian Symphony orchestra, founded by him.
In1937 Evgeni Mikleadze was arrested. He was shot that same year.
Ketavan Orakhelashvili – wife of Evgeni Mikeladze, daughter of Mamia Orakhelashvili, in 1937 she was sentenced to 5 years exile.
ლიდა ცქიტიშვილი-ასათიანი - პოეტ ლადო ასათიანის დედა. რუსული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი. იგი უზბეკეთში - გადასახლებაში გარდაიცვალა 1937 წელს. Lida Tskitishvili - Mother of poet Lado Asatiani. Teacher of Russian Language and Literature. In 1937 she was exiled to Uzbekistan, where she died.
საქართველოს მწერალთა კავშირის თავმჯდომარეები.
1. აკაკი თათარიშვილი (1897-1937) – საქართველოს სახალხო კომისართა საბჭოსთან არსებული ხელოვნების კომიტეტის თავჯდომარე; საქართველოს განათლების ყოფილი სახალხო კომისარი, ჟურნალ „მნათობის“ ერთ-ერთი რედაქტორი.
დახვრიტეს 1937 წელს.
3. დავით დემეტრაძე (1904-1937) - საქართველოს მწერალთა კავშირის თავმჯდომარე, ჟურნალ „მნათობის“ ერთ-ერთი რედაქტორი
დახვრიტეს 1937 წელს.
3.
მალაქია ტოროშელიძე (1880-1937) - საბჭოთა პარტიული და საზოგადო მოღვაწე, ჟურნალისტი. დახვრიტეს 1937 წელს.
1937 წელს დახვრიტეს მამია ტოროშელიძის მეუღლე მინადორა ტოროშელიძე და ორივე ვაჟი - ლევანი და გიორგი.
Chairmen of the Writers’ Union of Georgia
1. Akaki Tatarishvili (1897-1937) – chairman of Soviet Writers’ Union, chairman of the Art Committee at the Council of People’s Commissars; former People’s Commissioner of Education of Georgia, one of the editors of the magazine “Mnatobi”
He was shot in 1937.
2. Davit Demetradze (1904-1937) – secretary of the Writers’ Union of the soviet Georgia, one of the editors of the magazine “Mnatobi”. He was shot in 1937.
3. Malakia Toroshelidze (1880-1937) – Soviet party and public figure. He was shot in 1937.
In 1937 Malakia Toroshelidze’s wife Minadora and both of his sons – Levan and Giorgi were shot.
საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის გარიცხულ წევრთა სია 1938 წლის 9 აგვისტოსთვის.
სიაში მოტანილ პირთა უდიდესი ნაწილი დახვრიტეს ან გადაასახლეს.
Lists of the members excluded from the Soviet Writers’ Union of Georgia for August 9, 1938.
Most of the persons listed here were shot or exiled.
სოზირიკო (სიმონ) ყულათი (კულაევი) (1900-1937) - ოსური ლიტერატურის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, პროზაიკოსი, პოეტი, დრამატურგი.
1935 წლიდან დაპატიმრებამდე იყო სამხრეთ ოსეთის განათლების სახალხო კომისარი.
დახვრიტეს 1937 წელს.
Soziriko (Simon) Kulati (Kulaevi) (1900-1937) – one of the founders of the Ossetian Literature, prosaist, poet, playwright.
Since 1935 until his imprisonment he was the People’s Commissar of Education of South Ossetia.
He was shot in 1937.
გალაკტიონ ტაბიძე და ოლღა ოკუჯავა, 1933 წელი, წაღვერი.
ოლღა ოკუჯავა (1888-1941). პირველად 1929 წელს დაიჭირეს და შუა აზიაში გადაასახლეს. 1932 წლისთვის ის დაბრუნდა გადასახლებიდან; 1936 წელს ისევ გადაასახლეს. მოგვიანებით, 1941 წლის 11 სექტემბერს ოლღა ოკუჯავა მედვედევოს ტყეში დახვრიტეს.
1923 წელს დაპატიმრებული იყო გალაკტიონიც.
Galaktion Tabidze and Olgha Okujava, 1933, Tsaghveri.
Olgha Okujava was arrested and exiled in 1929 for the first time. In 1932 she returned, but in 1936 was still arrested and exiled. Lately, on September 11, 1941 Olgha Okujava was shot in Medvedev forest.
For a short period in 1923 Galaktion was arrested as well.
ვახტანგ კოტეტიშვილი, კონსტანტინე გამსახურდია, პავლე ინგოროყვა, ალექსანდრე აბაშელი (ჩოჩია).
ვახტანგ კოტეტიშვილი (1893-1938) - ლიტერატურათმცოდნე, კრიტიკოსი, ფოლკლორისტი, მოქანდაკე, ხელოვნებათმცოდნე. დახვრიტეს 1938 წელს.
Vakhtang Kotetishvili, Konstantine Gamsakhurdia, Pavle Ingorokva, Aleksandre Abasheli (Chochia).
Vakhtang Kotetishvili (1893-1938) – literary critic, folklorist, sculptor, art critic. He was shot in 1938.
მაქსიმ გორკი ქართველ მწერლებსა და პოლიტიკურ მოღვაწეებთან ერთად.
სხედან მარცხნიდან: ალექსანდრე (ჩოჩია) აბაშიძე, ტიციან ტაბიძე (დახვრიტეს 1937 წელს), პავლე ინგოროყვა, ნიკოლო მიწიშვილი (სირბილაძე) (დახვრიტეს 1937 წელს), მარიამ ორახელაშვილი (დახვრიტეს 1937 წელს), მაქსიმ გორკი, სილიბისტრო თოდრია, ბორის კომინოვი (კოვინევი), ვარლამ რუხაძე. დგანან, მარცხნიდან: პლატონ კეშელავა, კარლო კალაძე, ვ. ასირბეკოვი, მიხეილ ჯავახიშვილი (დახვრიტეს 1937 წელს), გალაკტიონ ტაბიძე, ბენიტო ბუაჩიძე (დახვრიტეს 1937 წელს), ალექსანდრე სულავა, შალვა რადიანი, არკადი სიტკოვსკი, გიორგი კრეიტანი (პოპოვი), გიორგი ქუჩიშვილი.
თბილისი, ხელოვნების სასახლე (შემდეგში მწერალთა სახლი), 1928 წელი, 24 ივლისი
Maxim Gorky together with Georgian writers and public figures.
Sitting, from the left: Aleksandre (Chochia) Abashidze, Titsian Tabidze (shot in 1937), Pavle Ingorokva, Nikolo Mitsishvili (Sirbiladze) (shot in 1937), Mariam Orakhelashvili (shot in 1937), Maxim Gorky, Silibistro Todria, Boris Kominov (Kovinev), varlam Rukhadze. Standing, from the left: Platon Keshelava, Karlo Kaladze, V. Asirbekov, Mikheil Javakhishvili (shot in 1937), Galaktion Tabidze, Benito Buachidze (shot in 1937), Aleksandre Sulava, Shalva Radiani, Arkadi Sitkovski, Giorgi Kreitan (Popov), Giorgi Kuchishvili.
Tbilisi, Art Palace (later Writers’ House). July 24, 1928
ტიციან (ტიტე) ტაბიძე (1895-1937) - პოეტი, მწერალი, „ცისფერყანწელთა“ ლიტერატურული ჯგუფის, ასევე ამავე სახელწოდების ჟურნალის ერთ-ერთი დამფუძნებელი და დამაარსებელი.
„ტიციან ტაბიძის უკანასკნელი სურათი
1937 წელს ტიციან ტაბიძე პუშკინის საიუბილეო კომიტეტის პასუხისმგებელი მდივანი იყო. თავმჯდომარე ფილიპე მახარაძე იყო, მაგრამ ის არ ერეოდა საიუბილეო კომიტეტის მუშაობაში და ძირითადად ტიციანს უხდებოდა ყოველგვარი საკითხის მოგვარება, რომელიც კი პოეტის იუბილესთან იყო დაკავშირებული.
პუშკინის საიუბილეო კომიტეტში მეც ვმუშაობდი. ერთხელ პოეტი საქართველოს მუზეუმში შემოვიდა, სადაც პუშკინის საიუბილეო გამოფენას ვაწყობდით.
საშა, - მითხრა ტიციანმა, - ერთი ფოტოგრაფს დაუძახე და მიხეილ თუმანიშვილიც (კომიტეტში მუშაობდა) მოვიდეს და ერთად სურათი გადავიღოთ.
ეს იყო ტიციანის უკანასკნელი სურათი და უკანასკნელი მოსვლა საიუბილეო კომიტეტში.
1/V-1975 წ. ალექსანდრე სიგუა“.
ტიციან ტაბიძე 1937 წლის 15 დეკემბერს დახვრიტეს.
Titsian Tabidze (1895-1937) – poet, writer one of the founders of the literary circle.
“Tsiperkantselebi” (Blue Horns) and the magazine with the same name.
Titsian Tabidze was shot on December 15, 1937.
პაოლო (პავლე) იაშვილი (1894-1937) – პოეტი, მთარგმნელი, ესეისტი.
მწერალთა კავშირის დაარსების დღიდან პაოლო იაშვილი აქტიურად მონაწილეობდა მის მუშაობაში, მისი თაოსნობით ქუთაისში გამოიცა ჟურნალები - „ოქროს ვერძი“ და „ცისფერი ყანწები“. ქართველ მწერალთაგან პაოლო იაშვილი რეპრესიების პირველი მსხვერპლი იყო. დაკითხვაზე არაერთგზის დაბარების შემდეგ პაოლო იაშვილმა დაპატიმრებას დაასწრო და 1937 წელს მწერალთა სახლში თავი მოიკლა.
შენიშვნა: 1924 წლის აგვისტოს ცნობილი მოვლენების შემდეგ შორაპანში, მატარებელში სხვებთან ერთად ჩაცხრილეს პაოლო იაშვილის ძმა ვასილი (ჭუნია), 1937 წელს დახვრიტეს მისი მეორე ძმა - კონსტანტინე (კოწია) იაშვილი, ხოლო 1940 წელს გადაასახლეს მისი მესამე ძმა - ივანე (ტუპია) იაშვილი.
Paolo (Pavle) Iashvili (1894-1937) – Poet, translator, essayist.
Since the establishment of the Writers’ Union, Paolo Iashvili actively participated in its work. He had organized the edition of the journals – “Oqros Verdzi” (Golden Ram) and “Tsisperi Kantsebi” (Blue Horns) in Kutaisi. Paolo Iashvili was the first victim of repression among the Georgian writers. After the several rounds of interrogations, Paolo Iashvili hurried before he would be arrested and in 1937 commited suicide in Writers’ House.
ნიკოლო მიწიშვილი (სირბილაძე) (1896-1937) - ცისფერყანწელთა ორდენის წევრი. 1921 წელს მისი რედაქტორობით დაარსდა გაზეთი „ფიგარო“. 1926-28 წლებში იყო „ქართული მწერლობის“ რედაქტორი, მოგვიანებით - ხელმძღვანელი; ლიტფონდის ერთ-ერთი დამფუძნებელი და პირველი დირექტორი. მოღვაწეობდა საგამომცემლო სფეროში.
უკანასკნელ წლებში რედაქტორობდა „ზარია ვოსტოკას“.
დახვრიტეს 1937 წელს.
1937 წელს დააპატიმრეს და 8 წლით გადაასახლეს ნიკოლოზ მიწიშვილის მეუღლე თამარ ბაგრატიონ-მიწიშვილი.
Nikolo Mitsishvili (Sirbiladze) (1896-1937) – a member of the order of “Tsisperkantselebi” (The Blue Horns); In 1921 he founded the news paper “Figaro”. In 1926-28 he was the editor, lately head of “Georgian Write”; one of the founders and first director of the Literatural Fund. He worked in publishing field. During the closing years was the editor of “Zaria Vostoka”. He was shot in 1937.
Note: Tamar Bagration-Mitsishvili, wife of Nikolo Mitsishvili was imprisoned in 1937 and exiled for eight years.
მიხეილ ჯავახიშვილი (1880-1937) - მწერალი, საზოგადო და პოლიტიკური მოღვაწე, ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის ერთ-ერთი დამფუძნებელი და წევრი.
1922-24 წლებში მიხეილ ჯავახიშვილი შედიოდა საქართველოს დამოუკიდებლობის კომიტეტში, აქტიურად მონაწილეობდა 1924 წლის აჯანყების მომზადებაში.
1937 წელს ქართველების გარკვეულ ნაწილთან ერთად (მათ შორის იყვნენ დიმიტრი შევარდნაძე და სანდრო ახმეტელი) წინ აღუდგა ლავრენტი ბერიას გადაწყვეტილებას მეტეხის ტაძრის დანგრევისა და მის ადგილას შოთა რუსთაველის ძეგლის აღმართვის შესახებ.
1937 წელს მიხეილ ჯავახიშვილი დაიჭირეს და ლავრენტი ბერიას თანდასწრებით აწამეს.
ამონარიდი საქართველოს მწერალთა კავშირის სხდომის ოქმიდან: „მიხეილ ჯავახიშვილი, როგორც ხალხის მტერი, ჯაშუში და დივერსანტი გარიცხულ იქნას მწერალთა კავშირიდან და ფიზიკურად განადგურებული“.
1937 წლის 17 აგვისტო.
Mikheil Javakhishvili (1880-1937) – writer, public and political figure, one of the founders and member of the National-Democratic Party.
In 1922-24 Mikheil Javakhishvili was a member of Georgian Independence Committee, he actively participated in the 1924 revolt.
In 1937, together with the certain part of the Georgians (including Dimitri Shevardnadze and Sandro Akhmeteli) protested Lavrenti Beria’s decision to destroy Metekhi Cathedral and erect the monument of Shota Rustaveli instead.
In 1937 Mikheil Javakhishvili was arrested and tortured in the presence of Lavrenti Beria.
Extracts from the protocols of the Writers’ Union of Georgia: “Mikheil Javakhishvili, Enemy of the People, spy and saboteur, is excluded from the Writers’ Union and should be hysically annihilated”.
August 17, 1937
გრიგოლ წერეთელი (1870-1938) და მისი სტუდენტები.
გრიგოლ წერეთელი - ელინისტი, საქართველოში პაპიროლოგიისა და კლასიკური ფილოლოგიის ქართული სამეცნიერო სკოლის დამფუძნებელი, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ბიბლიოთეკის დამაარსებელი, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი.
სხვადასხვა დროს იყო სანქტ-პეტერბურგის უნივერსიტეტის დოცენტი, ტარტუს უნივერსიტეტის პროფესორი და კათედრის გამგე, ბერლინის უნივერსიტეტის მიწვეული პროფესორი. არჩეული იყო გერმანიის პაპიროლოგთა სამეცნიერო საზოგადოებისა და ბერლინის არქეოლოგიის ინსტიტუტის საპატიო წევრად.
1920-37 წლებში იყო თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის კლასიკური ფილოლოგიის კათედრის გამგე და პროფესორი.
დააპატიმრეს 1938 წელს, გარდაიცვალა 1939 წელს ციხეში, გაურკვეველ ვითარებაში.
Grigol Tsereteli and his students.
Grigol Tsereteli (1870-1938) - Elinist, founder of Georgian Scientific School of Papyrology and Classical Philology in Georgia, founder of Tbilisi State University Library, Doctor of Philological Sciences, Professor.
In 1920-37 he was the head and professor of classical philology department of Tbilisi State University.
He was arrested in 1938, died in prison in 1939, in uncertain circumstances.
ანდრონიკე (ანდრო) კეკელიძე, აკაკი კეკელიძე და სევერიანე კეკელიძე (კორნელი კეკელიძის ძმები).
ფოტო: ბათუმი, 1928 წელი, 22 აპრილი.
ანდრონიკე კეკელიძე (1887-1937) დახვრიტეს 1937 წელს, ხოლო მისი მეუღლე - თამარ აბაშიძე - გადაასახლეს.
მანამდე, 1924 წელს, დახვრიტეს კორნელი კეკელიძის ვაჟი - ალექსი (ლიოსიკი).
Andronike (Andro) Kekelidze, Akaki Kekelidze and Severiane Kekelidze (Brothers of Korneli Kekelidze).
Photo: Batumi, April 22, 1928.
Androniko Kekelidze (1887-1937) was shot in 1937 and his wife Tamar Abashidze was exiled.
Earlier in 1924, the son of Korneli Kekelidze - Aleksi (Liosik) was shot.
ვიქტორ ბროსე (1893-1937) - მკვლევარი-ბიბლიოგრაფი, მთარგმნელი და საზოგადო მოღვაწე, მარი ბროსეს შვილიშვილი.
1917 წლიდან ვიქტორ ბროსე იყო საქართველოს სოციალ-ფედერალისტთა პარტიის, ხოლო 1921-1924 წლებში - მემარჯვენე ფედერალისტთა ორგანიზაციის წევრი. მონაწილეობდა საქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფლებელ მოძრაობაში.
დახვრიტეს 1937 წელს.
Victor Brosset (1893-1937) - the grandson of the researcher-bibliographer, translator and public figure, Marie Brosset.
Since 1917 Victor Brosset was a member of the Social-Federalist Party of Georgia, and in 1921-1924 - a member of Right-Wing Federation. He participated in the National-Liberation Movement of Georgia.
He was shot in 1937.
თხოვნები სხვადასხვა საკონცენტრაციო ბანაკში გადასახლებულ პატიმართა განთავისუფლების ან მათთვის სასჯელის შემსუბუქების შესახებ.
ვახტანგ ბარათაშვილი (სოლოვკის კუნძულები), შოთა აბესაძე (ვორონეჟი), კონსტანტინე ქურთიშვილი (ურალსკი - სოფელი ვიკულოვო), ბენიამინ წილოსანი (ალტაის მხარე - სოფელი ბიისკი), ხარიტონ რამიშვილი (პერმის ოლქი - სოფელი კუნგური), რაჟდენ ვაჩიბერაძე (პერმის ოლქი - სოფელი კუნგური), გრიგოლ ჩიქოვანი (ორიოლის ოლქი - ქალაქი ორიოლი), მელიტონ ბარამიძე (ციმბირი - სოფელი ერმაკი), ანტონ გარდავა (ვოლოგდის გუბერნია), გაიოზ ანდღულაძე (ურალის ოლქი - ტურგანდი).
Requests for release of prisoners exiled in various concentration camps or alleviate their sentences.
Vakhtang Baratashvili (Solovetsky Islands), Shota Abesadze (Voronezh), Konstantine Kurtishvili (Uralski – village Vikulovo), Beniamin Tsilosani (Altai Krai – village Biisky), Khariton Ramishvili (Perm Krai – village Kunguri), Grigol Chikovani (Oryol district – city Oryol), Meliton baramidze (Syberia – Ermakovskoe village), Anton Gardava (Vologda province), Gaioz Andghuladze (Ural district - Turgandi).
![მარცხნივ: ვერა ასათიანი გადასახლებაში. <br>
იოშქარ-ოლა, მარიის ოლქი. 1929 წელი, 7 აპრილი. <br>
შუაში: ვერა ასათიანი და მის სანახავად გადასახლებაში ჩასული ძმა - ლევან ასათიანი. ვორონეჟი [1931-1932]<br>
მარჯვნივ: მარო კალანდაძე, ვერა ასათიანი და ვერას სანახავად გადასახლებაში ჩასული დედა.
იოშქარ-ოლა, მარიის ოლქი. 1930 წელი. <br>
On the left: Vera Asatiani in exile. <br>
Yoshkar-Ola, Mari region. April 7, 1929. <br>
In the middle: Vera Asatiani and his brother Levan Asatiani, who visited sister in exile
Voronezh, [1931-1932]. <br>
On the right: Maro Kalandadze, Vera Asatiani and her mother, who visited daughter in exile
Yoshkar-Ola, Mari region. <br>
1930](https://archive.gov.ge/storage/images/31_represiebi.jpg)
მარცხნივ: ვერა ასათიანი გადასახლებაში.
იოშქარ-ოლა, მარიის ოლქი. 1929 წელი, 7 აპრილი.
შუაში: ვერა ასათიანი და მის სანახავად გადასახლებაში ჩასული ძმა - ლევან ასათიანი. ვორონეჟი [1931-1932]
მარჯვნივ: მარო კალანდაძე, ვერა ასათიანი და ვერას სანახავად გადასახლებაში ჩასული დედა.
იოშქარ-ოლა, მარიის ოლქი. 1930 წელი.
On the left: Vera Asatiani in exile.
Yoshkar-Ola, Mari region. April 7, 1929.
In the middle: Vera Asatiani and his brother Levan Asatiani, who visited sister in exile
Voronezh, [1931-1932].
On the right: Maro Kalandadze, Vera Asatiani and her mother, who visited daughter in exile
Yoshkar-Ola, Mari region.
1930
მარცხნივ: ელისაბედ (ლიზიკო) ქავთარაძე (1905-1988) - იატაკქვეშა მარქსისტული ორგანიზაციის წევრი. იდევნებოდა 1928 წლიდან. ბოლოს 1936 წელს დააკავეს და „ალჟირში“ (აკმოლინსკის ხალხის მოღალატეთა ცოლების ბანაკი) გადაასახლეს.
1956 წელს ჩამოვიდა თბილისში.
მარჯვნივ: ლიზიკო ქავთარაძე გადასახლებაში სხვა ქართველ პატიმრებთან ერთად.
1929 წელი.
დოკუმენტი: ამონაწერი გადასახლებაში მყოფი ლიზიკო ქავთარაძის სასჯელის შემსუბუქებასთან დაკავშირებით:
„საქმის გადახედვა მისი გათავისუფლების ჭრილში არ შეიძლება, ვინაიდან მან გამოძიების პროცესში განაცხადა, რომ ის რჩება საბჭოთა ხელისუფლების იდეურ მტრად და რომ გათავისუფლების შემთხვევაშიც ის ვერ იძლევა გარანტიას უარი თქვას არალეგალური სამუშაოს წარმოებაზე“.
1929 წელი.
On the left: Elisabed (Liziko) Kavtaradze (1905-1988) – member of underground Marxist organization. She was persecuted by the Soviet authorities since 1928. She was last arrested in 1936 and was exiled to “Algeria” (camp for the traitor’s wives of the Akmolinski people). In 1956 she returned to Tbilisi.
On the right: Liziko Kavtaradze in exile together with other prisoner women.
1929.
Document: Extract concerning the alleviation of the sentence of Liziko Kavtaradze, being in exile:
“Review of the case is impossible in the cut of her release, as she has declared during the investigation that she remains an ideological enemy of the Soviet power and in case of her release she can’t guarantee to ignore the illegal work”.
1929
საქართველოს მშრომელ ებრაელთა მიწათმომწყობი საზოგადოების გამგეობა (საქ. მემმსი)
ფოტოზე რეპრესირებულ პირთა სახეები ამოშლილია, მათ შორისაა ცნობილი მწერალი გერცელ ბააზოვი (1904-1938).
ფოტო: 1934 წელი.
Governing board of the landlord society of the Jew workers in Georgia.
The faces of the repressed persons are erased on the photo, among them is the famous writer – Gerzel Baazov (1904-1938).
1934.
თავადაზნაურთა იძულებითი გადასახლებები აფხაზეთიდან.
აფხაზეთის ც/აღმასკომის პრეზიდიუმის მუშათა, წითელარმიელთა დეპუტატების სხდომის ოქმი N3.
1929 წელი, 18 აპრილი.
Forced exiles of the nobles from Abhkhazia.
Minute #3 of Labors, Red Army Deputies of Abkhazia Central Executive Commission presidium.
18 April, 1929.
შორაპნის მაზრის თავადაზნაურთა საკუთარი მამულებიდან გასახლების შესახებ კომისიის თათბირის ოქმი.
თათბირზე მომხსენებელი: ლავრენტი ბერია.
1928 წელი, 16 ოქტომბერი.
Protocol of the Commission on eviction of the Shorapani Uyezd nobility from their estates
Speaker at the meeting: Lavrenti Beria.
October 16, 1928.
გიორგი ყანჩაველი და მიხეილ საყვარელიძე ჭადრაკის თამაშისას.
თამაშს თვალს ადევნებენ ზაქარია ყანჩაველი (გიორგი ყანჩაველის ძმა) და მისი მეუღლე ეკატერინე ხუციშვილი.
გიორგი ყანჩაველი (1898-1937) - არტილერისტი, მენშევიკური არმიის უმცროსი მეთაური; 1924 წელს დააპატიმრეს აგვისტოს აჯანყებაში მონაწილეობის ბრალდებით. დახვრიტეს 1937 წელს, ხოლო მეუღლე - მარიამ ცაბაძე გადაასახლეს.
მიხეილ საყვარელიძე (1891-1938) - სოციალ-ფედერალისტი, მწერალი, ჟურნალისტი. ჭადრაკის პირველი ქართული სახელმძღვანელოს შემდგენელი.
დახვრიტეს 1938 წელს.
Giorgi Kanchaveli and Mikheil Sakvarelidze playing chess.
Zakaria Kanchaveli (Giorgi Kanchaveli’s brother) and his wife Ekaterine Khutsishvili were watching their game.
Giorgi Kanchaveli (1898-1937) – artillerist, junior commander of the Menshevik army; in 1924 he was arrested indicting to be involved in August revolt. He was shot in 1937, and his wife Mariam Tsabadze was exiled.
Mikheil Sakvarelidze (1891-1938) – Social Federalist, writer, journalist. Compiler of the first Georgian guide of chess. He was shot in 1938.
ისიდორე რამიშვილი (1859-1937) - პოლიტიკოსი, სოციალ-დემოკრატიული პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი, დამფუძნებელი კრების წევრი; 1918 წლის აპრილში გენერალ მაზნიაშვილს ეხმარებოდა გურიაში შეჭრილი ოსმალეთის იმპერიის წინააღმდეგ ბრძოლაში, შემდეგ კი იყო საქართველოს მთავრობის წარმომადგენელი აფხაზეთში; 1922 წელს საქართველოს გასაბჭოების შემდეგ ნაძალადევის კლუბში პირველი ანტისტალინური გამოსვლის ფაქტობრივი ლიდერი იყო; 1922-37 წლებში გადასახლებული იყო მოსკოვის გუბერნიაში, ასტრახანში, ბაქოში, ტაშკენტში, ხოდჟენტში (ტაჯიკეთის სსრ), ვლადიკავკაზში.
1937 წელს ისიდორე რამიშვილი თბილისში ლავრენტი ბერიას ბრძანებით დახვრიტეს.
Isidore Ramishvili (1859-1937) – Politician, one of the leaders of the Social Democratic Party, member of the Constituent Assembly; in April 1918 he assisted General Mazniashvili to fight against the Ottoman Empire invaded in Guria. Afterwards he was the representative of Government of Georgia in Abkhazia; in 1922, after the Sovietization of Georgia, he was the first factual leader of anti-Stalinist statement in Nadzaladevi club; in 1922-37 he was exiled to Boskov province, Astrakhan, Baku, Tashkent, Khujand (Tajikistan SSR), Vladikavkaz.
In 1937 Isidore Ramishvili was shot in Tbilisi by the order of Lavrenti Beria.
ივანე ლორთქიფანიძე და იოსებ აბაკელია.
1918 წელი
ივანე ლორთქიფანიძე (1890-1937) - საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის გზათა მინისტრი პირველ მთავრობაში. ამავე პერიოდში იყო აფხაზეთის ჯანმრთელობისა და განათლების კომისარი. საქართველოს გასაბჭოების შემდეგ აქტიურად იყო ჩაბმული წინააღმდეგობის მოძრაობაში. კონტრრევოლუციონერობის ბრალდებით დაპატიმრებული იყო 1922-25 წლებში. 1929 წელს დაინიშნა საქართველოს სსრ-ის ჯანმრთელობის სახალხო კომისარიატის სანიტარულ-ჰიგიენური სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის დირექტორად. დახვრიტეს 1937 წელს.
იოსებ აბაკელია (1882-1937) - ფტიზიატრი; მედიცინის დოქტორი; პროფესორი, ფტიზიატრთა ქართული სკოლის ფუძემდებელი. დახვრიტეს 1938 წელს.
Ivane Lortkiphanidze and Ioseb abakelia. 1918
Ivane Lortkiphanidze (1890-1937) – Minister of Roads of t he Democratic Republic of Georgia in the first government. At the same time he was the health and education commissioner in Abkhazia. In 1919 he was elected as a member of the Constituent Assembly listed from the Social-Revolutionary Party. After the Sovietization of Georgia he was actively involved in the resistance movement. In 1922-1925 he was arrested for counterrevolutionary activities.
In 1929 Ivane Lortkiphanidze was appointed as a Director of the Sanitary-Hygienic Scientific Research Institute of the People’s Commission of Health of the Georgian SSR. In 1937 he was shot.
Ioseb Abakelia (1882-1937) – Phthisiologist, Doctor of Medicine; professor; Head of Tuberculosis department of Tbilisi Doctors’ Training Institute; organizer of Tuberculosis Medical-Research Institute in Tbilisi; founder of the Georgian Phthsiology School.
He was shot in 1938.
გრიგოლ გიორგაძე (1879-1937) - ისტორიკოსი, იურისტი, პუბლიცისტი, საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის პარლამენტის წევრი; 1918-1919 წლებში სამხედრო მინისტრი; 1919 წლის 12 მარტიდან საქართველოს დამფუძნებელი კრების წევრი; დაპატიმრებული იყო 1921, 1922, 1924, 1925, 1930 წლებში. ბოლო დაპატიმრებისას - ჯერ მოსკოვის, ხოლო შემდეგ ალმა-ათის ცეხეებში იჯდა. 1933 წელს გადაასახლეს, თუმცა ალმა-ათაშივე დატოვეს.
დახვრიტეს 1937 წელს.
Grigol Giorgadze (1879-1937) – historian, lawyer, publicist. Member of the Parliament of Georgia after the declaration of the Independence; in 1918-1919 Military Minister; Since March 12, 1919 member of the Constituent Assembly of Georgia; he was arrested in 1921, 1922, 1924, 1925, 1930. After the last arrest firstly he was placed in Moscow, and then in Almaty prisons. In 1933 he was sentenced to exile, but was left in Almaty.
He was executed in 1937.
სუზდალის საპატიმროში მყოფი კალისტრატე გაგუას, ზაქარია გურულის, ალექსანდრე დგებუაძის, გრიგოლ ლორთქიფანიძის, ლეო რუხაძისა და ვლადიმერ ჯიბლაძის განცხადება. დაწვრილებით აღწერენ თავიანთ მდგომარეობას და ითხოვენ საქართველოში გადმოყვანას.
აქვე დართულია სახკომსაბჭოს სხდომის ოქმი N31/ს, რომლის დადგენილებითაც წერილის ავტორების კავკასიაში დაბრუნება არამიზანშეწონილად იქნა ცნობილი. მეტიც, ვადის დასრულების შემდეგ საგანგებო კომისიას მიეცა წინადადება პატიმრები გააგზავნონ უკრაინაში, თურქესტანში ან ციმბირში.
შენიშვნა: კალისტრატე გაგუა დახვრიტეს 1938 წელს მოსკოვის შემოგარენში, ალექსანდრე დგებუაძე - 1937 წელს ვორონეჟში, გრიგოლ ლორთქიფანიძე - 1937 წელს თბილისში - ციმბირიდან საგანგებოდ ჩამოყვანის შემდეგ, ლეო რუხაძე - 1937 წელს, ვლადიმერ ჯიბლაძე - 1938 წელს მოსკოვის შემოგარენში.
Statement of Suzdali prisoners: Kalistrate Gagua, Zakaria Guruli, Aleksandre Dgebuadze, Grigol Lortkiphanidze, Leo Rukhadze and Vladimer Jibladze. They described their situation in details and asked for transferring to Georgia.
The minute #31 of the Council of People’s Commissars that was attached to the document, considered unreasonable to return the authors of the letter to Caucasus. Moreover, after the expiration of the term, the special commission was given a proposal to send the prisoners to Ukraine, Turkmenistan or Siberia.
Note: Kalistrate Gagua was shot in 1938 near Moscow, Aleksandre Dgebuadze – in 1937 in Voronezh, Grigol Lortkiphanidze – in 1937 in Tbilisi, after specially bringing him from Siberia, Leo Rukhadze – in 1937 and Vladimer Jibladze – in 1938 near Moscow.
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრი ქალები:
1. მინადორა ორჯონიკიძე-ტოროშელიძე (1879-1967). იდევნებოდა 1924 წლიდან. 1936 წელს ყაზახეთში გადაასახლეს, სადაც 1950 წლამდე იყო პატიმრობაში.
2. ელეონორა ტერ-ფარსეგოვა მახვილაძე (1875-1930-იანი) პირველად დააპატიმრეს 1922 წელს, ხოლო მეორედ დააპატიმრეს და გადაასახლეს 1926 წელს. გადასახლებიდან დაბრუნდა და გარდაიცვალა 1930-იან წლებში.
3. ქრისტინე შარაშიძე (1889-1973) პირველად დააპატიმრეს 1921 წელს, შემდეგ - 1922 წელს. 1927-1931 წლებში სწავლობდა თბილისის უნივერსიტეტში. შემდეგ კი სიცოცხლის ბოლომდე ეწეოდა კულტურულ და სამეცნიერო საქმიანობას.
4. ანა (ოლა) სოლოღაშვილი (1882-1937). დახვრიტეს 1937 წელს.
5. ელისაბედ ნაკაშიძე-ბოლქვაძე (1885-1937) 1923 წელს დააპატიმრეს და გადაასახლეს ურალში. 1937 წელს დახვრიტეს.
Female Members of the Constituent Assembly of the Democratic Republic of Georgia:
1. Minadora Orjonikidze-Toroshelidze (1879-1967) Since 1924 she was actively persecuted. In 1936 Mindaora was exiled to Kazakhstan. In 1950 she returned to Tbilisi.
2. Eleonora Ter-Pharsegova Makhviladze (1875-1930s). At first she was arrested in 1922, for the second time she was arrested and exiled in 1926. She returned back from exile and died in 1930s.
3. Kristine Sharashidze (1889-1973). She was arrested in 1921 for the first time, again in 1922. In 1927-1931 she studied in Tbilisi University. She was carrying out cultural and scientific activities until the end of her life.
4. Ana (Ola) Sologhashvili (1882-1937). She was shot in 1937.
5. Elisabed Nakashidze-Bolkvadze (1885-1937). In 1923 she was arrested and exiled to Ural. She was shot in 1937.
საქართველოს პირველი რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრები: 1) ილია ბადრიძე (1878-1937), 2) გელეიშვილი პეტრე (1870-1938), 3) ზაქარია გურული (1878-1937), 4) გერასიმე მახარაძე (1881-1937), 5) იოსებ მაჭავარიანი (1877-1938), 6) იოსებ მაჭავარიანი (1873-1937), 7) კირილე ნინიძე (1878-1938), 8) გიორგი ფაღავა (1895-1924), 9) ალექსანდრე ჩიქავა (1882-1924), 10) ერმალოზ სირბილაძე (1875-1937), 11) სარდიონ თევზაძე (1882-1924), 12) ცინცაძე გიორგი (1880-1937).
Members of the Constituent Assembly Of the Democratic Republic of Georgia: 1) Ilia Badridze (1878-1937), 2) Petre Geliashvili (1870-1938), 3) Zakaria Guruli (1878-1937), 4) Gerasime Makharadze (1881-1937), 5) Ioseb Machavariani (1877-1938), 6) Ioseb Machavariani (1873-1937), 7) Kirile Ninidze (1878-1938), 8) Giorgi Phaghava (1895-1924), 9) Aleksandre Chikava (1882-1924), 10) Ermaloz Sirbiladzee (1875-1937), 11) Sardion Tevzadze (1882-1924), 12) Giorgi Tsintsadze (1880-1937).
5 წლის რუსიკო გვარამიას ნახატი. ნახატი იყო ჩადებული ვიქტორ
გვარამიას საქმეში როგორც მისი მავნებლობის მამხილებელი
დაშიფრული საბუთი.
Painting of the 5 years old Rusiko Gvaramia. the painting was inserted into victor gvaramia's file, as an encoded document revealing his harmfulness.
სანდრო ახმეტელის (1886-1937) პირადი ნივთები: 1) ქაღალდის
საჭრეთელი დანა სანდრო ახმეტელის ინიციალებით, 2) ჩიბუხი.
ვერცხლი.
Ssndro Akhmeteli's (1886-1937) personal itimes: 1) paper cutting
knife with the initials of Sandro Akhmeteli 2) Pipe.
Silver.
პატრიარქ ამბროსი ხელაიას ნივთები:
ქაღალდის საჭრელი დანა, მეტეხის ციხეში პატრიარქს საგანგებოდ გაუკეთა აჩუქა პატიმარმა ილიამ (1925 წლის 21 მარტი); პატრიარქის მის შვილისთვის - ნინოსთვის გამოგზავნილი ყაისნაღი (1926 წლის 14 იანვარი); ჭიქის ვერცხლის ჩასადგამი წარწერით: სახსოვრად არქიმანდრიტ ამბროსის (1905 წლის 8 ნოემბერი).
პატრიარქ ამბროსის მიერ სასამართლოზე წარმოთქმული ბოლო სიტყვა
ავტოგრაფი.
Patriarch Ambrosi Khelaia’s items:
Paper cutting knife that was specially created for the Patriarch in Metekhi prison by the prisoner Ilia (March 21, 1925); crochet, sent for nino – patriarch’s daughter (January 14, 1926); ware of silver cup with inscription: in memory of archimandrite Ambrosi (November 8, 1905).
The last speech of Patriarch Ambrosi at court.
Autograph.
ტუსაღების მიერ ლიზიკო ქავთარაძისთვის ცოცხის ტარისგან გაკეთებული თოჯინა.
A doll made with the broom handle by the prisoners for Liziko Kavtaradze
გალაკტიონ ტაბიძის ექსპრომტი „ტუტკუს“.
ავტოგრაფი.
ლექსი ეძღვნება პეტრე (ტუტკუ) გვარამიას (1185-1924) - გალაკტიონის პირველი
კრებულის „არტისტული ყვავილების“ გამომცემელს; დახვრიტეს 1924 წლის
რეპრესიების დროს. ამ ლექსს პეტრე გვარამიას ქვრივი - ნუცა აბესაძე 61 წელი
ინახავდა.
Galaktion Tabidze's impromptu "To Tutku".
Autograph.
The poetry is dedicated to Petre (Tutku) Gvaramia (1185-1924) – the publisher
of the first collection - "Artistic Flowers" of Galaktion Tabidze; he was shot
during the repressions of 1924. Petre Gvaramia's widow - Nutsa Abesadze
kept this poetry for 61 years.
ივირონის ღვთისმშობლის ხატის ასლი, გამოგზავნილი ათონის მთიდან მღვდელ სიმონ მჭედლიძის ოჯახისათვის წარწერით: „ეგზავნების ხატი ესე მამა სვიმონ მჭედლიძეს კურთხევითა ...“
ხატს ეტყობა ნატყვიარები. ის დაუცხრილავთ წითელი ჯარების საქართველოში შემოსვლის დროს.
A copy of the icon of the Iviron Virgin Mary, sent from the Mount of
Aton to Simon Mtchedlidze's family with the inscription: “the icon is
sent with the blessing of Father Svimon Mchedlidze…”
The icon has bullet holes. It was shot during the Red Army invasion in
Georgia.
ტიციან ტაბიძის (1895-1937) ჩიბუხი, საფერფლე და ფაქსიმილე.
Titsian Tabidze’s pipe, ashtray and facsimile.
მარიამ ცაბაძის (გიორგი ცაბაძის მეუღლე) მიერ გადასახლებიდან შვილებისთვის გამოგზავნილი ნაქარგობა.
The embroidery sent by Mariam Tsabadze (Giorgi Tsabadze’s wife) to her children from exile.
მიხეილ ჩიკოიძე (1892-1938) და მისი მეუღლე ბაბილინა სირაძე.
მიხეილ ჩიკოიძე - კავშირგაბმულობის სამმართველოს ინსტრუქტორ-რევიზორი.
დააპატიმრეს 1937 წელს და დახვრიტეს 1938 წელს. მიხეილ ჩიკოიძის საქმეში ასევე ჩადებულია საქართველოს სსრ კავშირგაბმულობის სახალხო კომისარიატის რწმუნებულის - ვასილ უჩანეიშვილის წერილი საქართველოს რესპუბლიკის მილიციის სამმართველოს უფროსს იმის შესახებ, რომ მიხეილ ჩიკოიძეს არ შეიძლება შეეფარდოს გადასახლება როგორც „პატიოსან
მუშაკს“ და ითხოვს მისი გადასახლების განკარგულების გაუქმებას. თუმცა, მცირე ხანში თავად ვასილ უჩანეიშვილი დააპატიმრეს და იმავე წელს დახვრიტეს.
Mikheil Chikoidze (1892-1938) and his wife Babilina Siradze-Chikoidze.
Mikheil Chikoidze – instructor and inspector of Communications Department.
He was arrested in 1937 and was shot in 1938. Mikheil Chikoidze's file also consists the
letter of Vasil Uchaneishvili, attorney of the People's Commissariat for Communications of
the Georgian SSR, sent to the Head of the Militia Department of the Republic of Georgia
asking to revoke the command about Chikoidze's exile, because he is an “Honest Worker”.
Though soon Vasil Uchaneishvili was arrested himself and shot in the same year.
გამოფენა „რეპრესიები საქართველოში“ საქართველოს ეროვნული არქივის საგამოფენო პავილიონში 2017 წლის 24 ოქტომბრიდან 15 დეკემბრამდე გაიმართა. ექსპონატების დიდი ნაწილი საზოგადოებას პირველად წარედგინა.
1937 წლის რეპრესიებიდან 2017 წელს 80 წელი შესრულდა. ამ თარიღთან დაკავშირებით მოწყობილ ექსპოზიციაზე წარმოდგენილმა ფოტომასალამ, წერილობითმა დოკუმენტებმა და მემორიალურმა ნივთებმა დამთვალიერებელს წარმოდგენა შეუქმნა 1920-30-იან წლებში საქართველოში გატარებული რეპრესიების მასშტაბსა და შინაარსზე.
საბჭოთა რეპრესიებს საქართველოში ათასობით ადამიანი შეეწირა. გამოფენის მზადების პროცესში ეროვნული არქივი რეპრესირებულთა ოჯახებს დაუკავშირდა. მათ მიერ არქივისათვის გადაცემული უნიკალური დოკუმენტები და ნივთები ექსპოზიციის ნაწილი გახდა.
გამოფენა ასახავდა სანდრო ახმეტელის, ტიციან ტაბიძის, ოლღა ოკუჯავას, ევგენი მიქელაძის, ქეთევან ორახელაშვილის, ნიკოლო მიწიშვილის, მიხეილ ჯავახიშვილის, დიმიტრი შევარდნაძის, ვახტანგ კოტეტიშვილის, ვლადიმერ ჯიქიას, შალვა ცინცაძის, შალვა კიღურაძის, პაოლო იაშვილის, ამბროსი ხელაიას, შალვა ნუცუბიძის, სიმონ მჭედლიძის, კირა ანდრონიკაშვილის, ვაჟა-ფშაველას ვაჟის - ლევან რაზიკაშვილის, სერგი გორგაძის შვილის - დავით გორგაძის, გიორგი ლეონიძის ძმის - ლევან ლეონიძის, კალისტრატე ცინცაძის ქალიშვილის - ნინო ცინცაძე-ყარალაშვილის, პირველი დემოკრატიული რესპუბლიკის მთავრობისა და დამფუძნებელი კრების წევრების - ისიდორე რამიშვილის, გრიგოლ გიორგაძის, ბენია ჩხიკვიშვილის, ქრისტინე შარაშიძის, ელისაბედ ნაკაშიძე-ბოლქვაძის, ანა სოლოღაშვილის, ელეონორა ტერ-ფარსეგოვა-მახვილაძის, მინადორა ტოროშელიძე-ორჯონიკიძისა და სხვა მრავალი ადამიანის ისტორიას.
გამოფენის დამთვალიერებელმა იხილა ტიციან ტაბიძის უკანასკნელ ფოტო და მისი ფაქსიმილე; გალაკტიონ ტაბიძის ლექსის ავტოგრაფი, რომელიც მან დახვრეტილ მეგობარს, „არტისტული ყვავილების“ გამომცემელ პეტრე გვარამიას (ტუტკუს) მიუძღვნა; ევგენი მიქელაძის პარტიტურა; ვახტანგ კოტეტიშვილისეული მარმარილო ქანდაკება; შალვა ნუცუბიძის მიერ გადასახლებიდან ჩამოტანილი შანდალი; ლევან ლეონიძის, ნინო ცინცაძე-ყარალაშვილის, დავით გორგაძის პირადი წერილები; ღვთისმშობლის ნატყვიარი ხატი და სხვა ნივთები
გამოფენის კურატორები: ქეთევან ასათიანი, გიორგი კაკაბაძე.